Op Netflix staan een heleboel films die niet alleen mijn dochter kunnen boeien, maar ook mezelf. Dan heb ik het uiteraard niet over Peppa Pig of Paw Patrol, maar iets veel beter: de Studio Ghibli-films. De animatiestudio, opgericht in 1985 door onder andere Hayao Miyazaki, zou je gerust als de Japanse Disney kunnen omschrijven.

Sinds alle 21 Ghibli-films op Netflix kwamen, keken mijn dochter en ik samen naar 12 van die films. Doordat Netflix bijna alle films vaak onterecht op 7+ zette is het wat uitzoeken welke films wel en niet geschikt zijn voor een kind van twee. Sommige van die films bevatten misschien wel geen geweld, maar behandelen net heel volwassen thema’s (Only Yesterday en Ocean Waves) of zijn gewoon te weird (Castle in the Sky en Spirited Away).

Dit zijn de films waar we allebei, uiteraard in meerdere kijksessies, enorm van genoten hebben:

My Neighbor Totoro

Dit is misschien wel de bekendste film van Studio Ghibli. De film gaat over twee kinderen die samen met hun vader naar een vervallen huis op het platteland verhuizen. Daar ontmoeten ze in hun tuin magische wezens, de Totoro, die vooral zichtbaar zijn voor wie in ze geloven. My Neighbor Totoro is een perfecte eerste Ghibli-film en dompelt je meteen onder in een volledig andere stijl van animatiefilms. Eentje waarin het, in tegenstelling tot de meeste Disney-films, niet draait rond een begin, midden en episch slot, maar waar je als kijker gewoon een toevallige passant bent.

Kiki’s Delivery Service

Sinds we deze zagen is ‘Kiki kijken’ synoniem geworden voor ‘naar een film kijken’. Vrijwel ieder vrouwelijk personage in iedere animatiefilm heet nu ook Kiki, naar het kleine heksje uit Kiki’s Delivery Service dat samen met haar kat Jiji naar een nieuwe stad verhuist.

Arrietty

Wat als er kleine mensjes bestonden die stiekem in ons huis wonen? Het is een vraag die al voor eindeloos veel films en boeken gezorgd heeft, waaronder David De Kabouter en The Borrowers. Die laatste vertelt exact hetzelfde verhaal als Arrietty, al is is de Ghibli-film uiteraard een pak magischer. Een van de sterkste scènes is die waarin een vogel op zo’n minimensje afvliegt en er plots geen geluid meer is. Iedere andere studio zou hier net voor een intens strijkorkest gekozen hebben, maar regisseur Hiromasa Yonebayashi liet dat net volledig weg. Da’s ballen hebben!

The Cat Returns

De ‘kat’ waar in de titel naar verwezen wordt is Baron, een personage uit het mooie Whisper of the Heart. De film vertelt het verhaal van Haru, die op weg naar school een kat redt en prompt door alle katten tot hun nieuwe koningin wordt uitgeroepen. Een beetje een vreemde insteek, die bij momenten wat als Alice in Wonderland aanvoelt.

Ponyo

Nog zo’n Ghibli-film die je met een Disney-klassieker zou kunnen vergelijken is Ponyo. Die vertelt het verhaal over een klein meisje dat in zee leeft maar op magische wijze terecht komt in de mensenwereld en daar kan blijven als ze erin slaagt om het hart te winnen van de jongen Sōsuke. Klinkt bekend?

My Neighbors the Yamadas

Een beetje een vreemde eend in de bijt, omdat hij niet alleen in een volledig andere stijl getekend is, maar ook geen samenhangend verhaal heeft. My Neighbors the Yamadas is een verzameling korte, grappige gags die een inkijkje bieden in het leven van de familie Yamada.